Çivi

Çivi ahşap ya da plastik malzemeleri birleştirmek için kullanılan, genellikle metal malzeme.

Bir ucu sivri uçlu ince çubuk benzeri parçanın diğer ucunda çekiç ile vurulabilecek bir başlık vardır. Başlığa çekiç ile vurulduğunda sivri uçta çok yüksek bir basınç olur. Bu basınç çivinin yumuşak tahta veya diğer yüzey içerisine dalmasını sağlar. Çivi üzerinde bulunan ufak tırtıklar çivinin geri çıkmasını önler. İki parçaya da saplanan çivi bu parçaları birleştirmiş olur. Çivi çakmak için dizayn edilmiş keserler üzerinde yanlış çakılan çiviyi düzeltmek veya çıkarmak için özel bir anahtar delik bulunur. Bu anahtar deliğe çivi başı takılır ve çekicin diğer ucundan kuvvet uygulanarak kaldıraç etkisi ile çivi sökülür.

Kullanım amaçlarına göre çivilerin gövde kısmı, düz, ring, helikal (vidalı) şekildedir. Ring ve vidalı çiviler düz çivilere göre daha zor söküldüğünden çok iyi birleştirilmesi gereken ve yük taşıma etkisine maruz kalan yerlerde tercih edilirler. Ayrıca beton uygulamalarında kullanılmak üzere yüksek karbonlu telden, ısıl işlem ile sertleştirilerek üretilmiş çiviler vardır.

Zımba

Zımba, kâğıtları bir arada tutmak amacı ile metalden bir tel ile tutturan araç. Birden fazla kâğıt zımbanın arasına yerleştirildikten sonra mekanik basınç uygulandığında mekanizmada bulunan metalik telin iki sivri ucu kâğıtları delerek geçmekte ve alt bölümde eğilerek kapanmaktadır. Böylece kâğıtlar metalik tel aracılığı ile birbirine eklenmiş hale gelmektedir.

Zımbanın Tarihçesi

İlk zımba 18. yüzyılda Fransa kralı XV. Louis devrinde el yapımı olarak imal edildi. Zımbalar kraliyet mahkemelerinde kullanılmakta idi.[1] 19. yüzyılda kâğıt kullanımının artması zımbaların da gelişmesine yol açtı.[2]7 Ağustos 1866 tarihinde zımba ile ilgili ilk patent alındı. Bu zımba kâğıtları birleştirmek yanında, kitapları, kutuları ve halıları tutturabilmekteydi. George W. McGill 1866 yılında modern zımbalara en yakın olan icadının patentini ABD’de 56,587 patent numarası ile aldı. 1867 yılında daha da geliştirdiği icadına 67,665 patent numarası aldı. Aynı yıl icadını Philadelphia’da tanıttı ve 1880’lere kadar zımba üzerinde çalıştı. 1868 yılında diğer bir mucit C.H. Gould İngiltere’de 18 Şubat 1879 tarihinde 212,316 numarasıyla zımba patenti aldı. 1800’lerin sonu ve 1900’ların başlarında çeşitli tipte zımbalar için birçok patentler alındı.